" รู้แล้วมันปวดใจ "
ปุจฉา - กราบนมัสการค่ะ ดิฉันขอเรียนถาม พระไพศาล ดิฉันอิจฉาคน ๆ หนึ่งและทุกคนที่เคยคบ พูดคุยกับแฟนของดิฉันค่ะ ซึ่งที่ผ่านมาทุกคนดิฉันปล่อยวางแล้ว แต่ดิฉันได้มารู้เรื่องใหม่ ที่ปิดมายาวนานถึงสองปีค่ะ แฟนดิฉันเคยบอกดิฉันว่าหากผู้หญิงคนนี้ แฟนเก่าเขาไม่กลับมา เขาจะมามาคบกับดิฉัน
เมื่อเวลาผ่านมาสองปี ดิฉันจึงมารู้ว่าคนๆ นั้นคือเพื่อนของดิฉันเองค่ะ เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน ซึ่งตัวเค้าก็รู้แต่ไม่ยอมบอกดิฉัน ต่างคนต่างไม่บอกจนล่วงเลยมา ดิฉันได้คบกับแฟนแล้ว ทุกวันนี้จากที่ดิฉันไม่ค่อยได้ใส่ใจกับเพื่อนคนนี้มากนัก ดิฉันมักจะไปเปิดดูเฟชบุ๊คของเพื่อนคนนี้ ดูแล้วคิดไปเรื่อยคิดอิจฉาเค้า คิดน้อยใจตัวเอง หลายๆ ครั้ง ว่าเราคงไม่ดีพอ แฟนเราถึงไม่อยากคบกับเราในตอนแรก แต่อยากคบกับเพื่อนเรา
ซึ่งดิฉันได้คุยกับเพื่อนคนนี้ เค้าบอกว่าในช่วงที่แฟนดิฉันไปหาเค้า คือตอนนั้นเรายังไม่คบกันเป็นแฟนค่ะ แต่ดิฉันรักเค้า แฟนบอกกับเพื่อนว่าเค้าอยู่กับเพื่อนดิฉันแล้วสบายใจกว่า ไม่ชอบดิฉัน ดิฉันได้ฟังยิ่งเสียใจ ปวดใจมากค่ะ ถึงขั้นโมโห ปาข้าวของ เพราะถ้าเพื่อนบอกดิฉัน ดิฉันคงไม่ต้องดันทุรังมาเรียนใกล้เค้า มาอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ ที่ตอนแรกเค้าไม่รักดิฉันเลย ทำเหมือนดิฉันเป็น ของทิ้งขว้าง เป็นกรรมอะไรกันที่ดิฉันต้องมาชดใช้แทนที่จะเป็นเพื่อนคนนั้น ดิฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาเจอด้วยตัวเองค่ะ
ในตอนนี้ เวลาดูรูปเพื่อนที่ไร ดิฉันจะรู้สึกอิจฉาลึกๆ คิดเองเออเอง ว่าตัวเองไม่ดีเค้าดูดี ทุกอย่างเค้ามีพร้อมทุกอย่าง เค้าสวย เค้าเป็นผู้ใหญ่ดี ดิฉันก็อยากเป็นเหมือนเค้า อยากมีดีเหมือนเค้าบ้าง เวลาที่ดิฉันเอารูปดิฉันกับแฟนลงเฟชบุ๊ค ดิฉันจะมีความรู้สึกลึกๆ ว่า อยากให้เพื่อนคนนี้เห็น อยากอวด แต่ทุกครั้งที่ดิฉันมีอาการแบบนี้ ดิฉันก็พยายามดูใจตัวเองค่ะ พยายามดูเวลาใจมันอิจฉา แต่ไม่รู้ดิฉันทำถูกต้องไหม ดูแล้วดูอีก มันก็หายไป หลายวันผ่านไปมันก็กลับมา ดิฉันก็ดูอีก ดิฉันไม่อยากเก็บกด ดิฉันควรทำอย่างไร ดิฉันบอกใจเสมอเวลามีอาการแบบนี้ ว่าอโหสิหนอ บ้างก็คิดในแง่ดี แต่มันเหมือนหลอกใจตัวเองมากกว่าว่าเพื่อนเค้าก็ดีกับเราน่ะ เพื่อนเค้าเสียสละให้กับเรา แต่สิ่งที่ผูกใจคือ แล้วทำไมไม่ยอมบอกความจริงกับเรา ไม่งั้นเราคงมาทุกข์ทรมานแบบนี้ ดิฉันควรจะทำยังไง ค่ะ ขอบพระคุณมากเจ้าค่ะ
อีกเรื่องหนึ่งที่จะเรียนถาม เกี่ยวกับกราฟชีวิต ดิฉันได้ลองกราฟตัวเอง พบว่า ทัรพมี เพียง 1 ตกภูมินรก เพื่อนมีเพียง 4 คือน้อยมาก และหลายๆอย่าง เรื่องแบบนี้เราเปลี่ยนได้มั้ยค่ะ
พระไพศาล วิสาโล - อาตมาคิดว่า ในความสัมพันธ์กับใครก็ตามโดยเฉพาะคนรัก คุณควรให้ความสำคัญกับปัจจุบันมากกว่าอดีต ในอดีตเขาจะเคยรักใครก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าตอนนี้เขารักคุณหรือเปล่า ถึงแม้สองปีก่อนเขาจะไม่ได้สนใจคุณมากนัก แต่วันนี้คุณเป็นคนสำคัญสำหรับเขาหรือไม่ ถ้าตอบว่าใช่ คุณก็น่าจะพอใจแล้ว ถ้าจะสาวหาอดีต เราจะต้องพบกับสิ่งที่ไม่ดีของคนอื่นหรือสิ่งที่ไม่ถูกใจเกี่ยวกับตัวเขา แต่จะมีประโยชน์อะไรหากว่าทุกวันนี้เขาไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้ว
สาเหตุสำคัญที่คุณมีความทุกข์มาก ก็เพราะไม่มั่นใจในตัวเอง ซึ่งเกิดจากการเปรียบเทียบกับเพื่อนของคุณ ยิ่งเปรียบเทียบก็ยิ่งทุกข์ หลายคนหน้าตาดี สะสวยแต่ก็เป็นทุกข์ ก็เพราะชอบเปรียบตัวเองกับคนอื่นที่สวยกว่า หลายคนมีแฟนที่ดีแต่ก็เป็นทุกข์ เพราะมองว่าแฟนคนอื่นนั้นดีกว่าแฟนตน หลายคนได้โบนัสนับแสนแต่ก็เป็นทุกข์ เมื่อรู้ว่าเพื่อนร่วมงานได้โบนัสมากกว่าตน เวลาคุณซื้อได้ของดีราคาถูก แทนที่คุณจะดีใจ กลับเสียใจเมื่อพบว่าเพื่อนซื้อของอย่างเดียวกันนั้นได้ถูกกว่าคุณ เห็นไหมว่าไม่ว่าจะได้หรือมีของดีเพียงใด เราก็ยังเป็นทุกข์อยู่นั่นเอง สาเหตุก็เพราะไปเปรียบเทียบกับคนอื่น คุณควรหันมามองตัวเองในมุมใหม่แล้วสำรวจว่าคุณเองมีสิ่งดี ๆ ที่ควรแก่ความภาคภูมิใจอย่างไรบ้าง อย่ามัวแต่มองตนเองแบบติดลบ
คุณเสียใจที่เพื่อนของคุณไม่บอกความจริงแก่คุณ แต่ลองมองในอีกแง่หนึ่งว่า สาเหตุที่เธอไม่บอกคุณอาจเป็นเพราะเธอไม่อยากให้คุณเสียใจ หรือเธออาจไม่รู้ว่าเขาคนนั้นหันมาเป็นแฟนกับคุณ ความเป็นจริงอาจไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้
อย่างไรก็ตาม อาตมาคิดว่าคุณทำถูกแล้ว ที่พยายามดูใจของตน โดยเฉพาะเวลามีความอิจฉาหรือเป็นทุกข์ เมื่อความรู้สึกดังกล่าวเกิดขึ้น อย่ากดข่มมัน และก็อย่าทำตามมัน แต่ให้ดูหรือรู้เฉย ๆ ว่ามันเกิดขึ้นในใจ ถ้ารู้เฉย ๆ มันก็จะหายไปเอง แต่ที่มันกลับมาอีก ก็เพราะคุณยังชอบเปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนของคุณ หรือยังคิดปรุงแต่งไม่เลิก ถ้าหยุดปรุงแต่งเมื่อไหร่ความอิจฉาหรือความเร่าร้อนใจก็จะหายไปเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น